بررسی تأثیر زمان و مقادیر محلول پاشی متانول بر عملکرد کمی و کیفی توتون گرم‌خانه‌ای رقم کوکر 347 در منطقه احمد گوراب رشت

به‌منظور بررسی اثر متانول بر رشد و عملکرد گیاه توتون ویرجینیا رقم کوکر ۳۴۷ آزمایشی در سال زراعی 88-1387 به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در ۴ تکرار به اجرا در آمد. فاکتور اول زمان مصرف متانول در ۳ سطح (شامل محلول پاشی در صبح (ساعت ۸-۱۰) (1T) و ظهر (ساعت ۱۲-۱۴) (2T) و غروب (ساعت ۱۷-۱۹) (3T)) و فاکتور دوم مقدار مصرف متانول در ۶ سطح (شامل مقادیر مصرف ۰، ۱۰، ۲۰، ۳۰، ۴۰ و ۵۰ درصد حجمی متانول) بود. محلول پاشی متانول 3 بار در طی فصل رشد به‌ترتیب در مراحل آغاز رشد سریع نشاها، آغاز غنچه‌دهی و ۳۰ روز پس از غنچه‌دهی بوته‌های توتون انجام گرفت. محصول توتون در سه چین برداشت شد. نتایج به‌دست آمده از تجزیه واریانس نشان داد که اثر متقابل دو فاکتور بر مقدار نیتروژن، مقدار فسفر، مقدار پتاسیم و محتوی نسبی آب برگ (RWC) معنی‌دار شدند. عرض برگ در تیمار مقادیر مختلف محلول پاشی متانول در سطح 5 درصد معنی‌دار شد و طول برگ در تیمار مقدار محلول پاشی متانول در سطح 1 درصد معنی‌دار شد. اما قطر ساقه و عملکرد وزن تر برگ معنی‌دار نشدند. به‌طورکلی و با توجه به نتایج به‌دست آمده می‌توان نتیجه گرفت که متانول عملکرد کمی را چندان تحت‌تأثیر قرار نمی‌دهد اما عملکرد کیفی (نیتروژن، فسفر و پتاسیم) را بهبود می‌بخشد.